Kozienicki Park Krajobrazowy im. Prof. Ryszarda Zaręby został utworzony w 1983 r. na powierzchni 15 098 ha. Podstawą prawną działania Kozienickiego Parku Krajobrazowego jest Rozporządzenie Nr 11 Wojewody Mazowieckiego z dnia 4.04.2005 r. (Dz. Urz. Nr 75 poz. 1980) w sprawie Kozienickiego Parku Krajobrazowego im. Profesora Ryszarda Zaręby.  Celem ochrony przyrody w Parku (wg Rozporządzenia nr 11 Wojewody Mazowieckiego z dn. 4.04.2005 r.) jest:
• Zachowanie  charakterystycznego lokalnego krajobrazu przyrodniczo-geograficznego Puszczy Kozienickiej, z bogatymi drzewostanami mającymi w dużej części charakter zbliżony do naturalnego tworzonymi między innymi przez występujące na granicy zasięgu jodłę, buka i jawor,
• Zachowanie siedlisk przyrodniczych oraz siedlisk cennych gatunków roślin, zwierząt i grzybów,
• Zachowanie cennych z punktu widzenia różnorodności biologicznej obszarów ekotonowych na pograniczu obszarów leśnych i nieleśnych, w tym zwłaszcza dolin rzecznych, mokradeł i łąk,
• Dążenie do uzyskania zgodności struktury ekosystemów leśnych (w tym składu gatunkowego) z uwarunkowaniami siedliskowymi.

W granicach Parku położony jest cały obręb leśny Jedlnia, stanowiący około 24% jego powierzchni. Park obejmuje przede wszystkim tereny leśne (ok. 92%), torfowiska i łąki (ok. 3%), pola (ok. 2%) i inne (ok. 3%). Obszar ten cechuje się zróżnicowanym przestrzennie układem siedlisk. Występują tu trzy główne typy krajobrazów tj.: krajobraz z dominacją ubogich grądów, z dominacją borów mieszanych (głównie kompleksy leśne) oraz krajobraz łęgowy dolin rzecznych.
Do Parku wyznaczono otulinę, która chroni walory krajobrazowe kozienickich lasów oraz stanowi bufor chroniący w pewnym stopniu zasoby przyrodnicze parku przed czynnikami zewnętrznymi.